26 yıllık yaşam mücadelesinde Suyu, elektriği, hatta evinde yiyecek bir lokması olmayan Minas ailesinin tek istediği, yanan evlerinin yerine yeni bir ev yapılması.
Torosların ardında bir yaşam mücadelesi. Kapısı yok, camı-penceresi yok, su ve elektrik ise bir lüks onlar için. 26 yıl önce bir ömür sürecek beraberliğe evet diyen Minas ailesi, başını sokacak ev bulamadığı için barakada yaşam mücadelesi veriyor.
Emine Minas 46, eşi Yılmaz Minas 50 yaşında, yanlarındaki kızları Zeynep ise 4 yaşında. Ailenin daha 3 erkek evladı var, ama yiyecek olmadığı için, yaşanacak bir mekan olmadığı için anne-babadan uzak yaşamaya çalışıyorlar.
Baba Yılmaz Minas, Dereboğazı yolunda yaklaşık 20 km yoldan araç bulursa şehre gelip günlük çalışıp evine döndüğünü anlatıyor. Baba Minas, Yola çıkıyorum, şehre geliyorum, gündelik iş bulursam çalışıyorum. Para yetmiyor, ayda 400-500 lira kazanamıyorum, yol param 150 lirayı buluyor. Eve ekmek getirmediğim çok günler oldu. Biz Kışlalıyız. Anne baba, akraba yok, bize yardım eli uzatan yok. Bu gördüğünüz yerde yaşamaya çalışıyoruz, ama nereye kadar dedi.
Yılmaz Minasın eşi Emine Minas ise söze nereden başlayacağını bilemedi. Emine Minas, 26 yıldır çekmediğimiz kalmadı. Sıcak bir evimiz olmadı. Dağlarda, taşlarda yatıp kalktık. Çocuklarım yiyecek ekmek bulamadığı için gitti. Yanımda 4 yaşındaki kızımız Zeynep var, o da sefil yaşıyor. Çocuğu ver yuvaya diyorlar, kıyamıyorum. Öyle yaşayıp gidiyoruz, buna yaşamak denirse dedi.
Emine Minas, bazı günler çok korktuğunu, gelenler olduğunda evden kaçtığını söyledi. Yaşamak istemiyorum diyen anne Emine Minas, çocuklarının hatırına nefes aldığını belirtti.
Anne Emine Minasın sağlık problemleri de var.
Antalya yolunda Dereboğazı mevkiinde bu hayata bir çatı kazandırmak için Bizim de bu çatıda payımız olsun demek istiyorsanız, hadi hiç birşey için geç kalınmış değil. Şu Ramazan ayının hatırına, bir bayramı da Minas ailesine Isparta halkı olarak biz yaşatalım .