Çırak yoksa gelecek yok
Haber/Gamze HAN - Isparta’da 52 yıldır terzi olan Yusuf Trabzon (65), çırak yetişmemesi nedeniyle mesleğin giderek kaybolduğunu belirterek, “Bizim yaş grubumuz bittiğinde bu meslek de mecburen bitecek” dedi.
Terziliğin hata affetmeyen ve ince bir iş olduğunu söyleyen Trabzon, açıklamasında; “1974 yılında çıraklıktan başladım. Çocukluğum köyde geçti. Okuldan sonra halı dokuma yaparak, ev ekonomisine katkı sağlamak için yapıyordum. Dar gelirli bir ailenin çocuğuydum. Annemle birlikte halı dokudum, bu işi üç yıl yaptım. Ben mesleğimi sevmiyorum, hayalimdeki iş sanayide olmaktı, araba tamiriydi; nasip olmadı. Daha sonra terzilik mesleği karşıma çıktı, kurtuluşu burada buldum. İnce bir iş yapıyorum, hata affetmeyen bir iştir. El becerisi olmasa bu iş yalnızca görmekle yapılacak bir iş değildir. Çok hassas bir iş, bir doktordan farkı yoktur. Bir mimar nasıl tasarlayıp, çizip hassas bir şekilde yapıyorsa, bizimki de ona benzer. Biz de çiziyoruz, kesiyoruz. Kişinin zevkleri farklı; ne istediğini bilmek, anlamak gerekiyor. Bazen ne istediğini bilmeyen insanlar da oluyor, onları çözümlemek gerekmektedir” diye konuştu.
ÇIRAK YOK, GELECEK YOK
Yusuf Trabzon, mesleğin altın çağını 1977-1980 yılları arasında yaşandığını belirtti. Trabzon, açıklamasında; “Geçmişte bu işi yaparken çıraklar olurdu, ustalar çalışmazdı. Pantolonu, ceketi çıraklar yapardı. Şimdi bir tane çırak bulunmuyor. Eğitim sisteminden kaynaklı 3+4 sistemi bu işi bitirdi. Bu sadece sanat dallarını değil, çocukları da bitirdi. Bizim çocukluğumuzda, Büyükgökçeli köyünden bir otobüs dolusu çocuk çıraklığa gelirdik. Sanayiye gelince yarısı inerdi, bu çok güzel bir şeydi” dedi.
Günümüzde modanın taklit üzerine kurulu olduğunu ifade eden Yusuf Trabzon, açıklamasında; “Konfeksiyondan alınan bir ürün 2 yıl giyilir ama terziden çıkan bir işi en az 10 yıl giyilmektedir. Biz artık kopyacı insanlar olduk. Televizyonda bir sanatçıyı görüyorlar, ertesi gün mağazada ona talep başlıyor. Sosyal medyanın da bunda etkisi büyüktür. Kot pantolonları yırtık satıyorlar. 2 yılda yıpranacak bir ürünü daha almadan yıpratıp veriyorlar. 1 ay, 2 ay giyiyorsun, sonra paça birbirinden ayrılıyor. İnsanlar moda diye alıyor. Bizim gençliğimizde ise yaşlılarımızın pantolonu dikerdik. 60-70 cm kumaş alır, yama yapardık. Şalvar dikerdim ilk başladığım zamanlarda, iki taraflı dikerdim. Bir tarafı eskidiğinde diğer taraf çevrilip tekrar giyilirdi. Ayrıca bizden önceki dönemde de ceketler 5-10 yıl giyilir, tekrar terziye gelir, her tarafı sökülür, kumaşın tersi çevrilip yeniden dikilirdi. Ceketi çevirmek, yeni bir ceket dikmekten daha zordur. O günler bitti, geride kaldı. Bizim yaş grubumuz bittiğinde bu meslek de mecburen bitecektir” şeklinde konuştu.